„Śmierć  to jest nieobecność

w wielu miejscach naraz”

R.M. Groński

 

 

                5 września br. zmarła p. Teresa Kujawa – znakomity pedagog, nauczycielka języka polskiego i wychowawca wielu pokoleń młodych mogilnian, a także działaczka społeczna, promotorka regionalnych twórców i miłośniczka ziemi mogileńskiej. Ze względu na tak rozległe obszary aktywności śp. p. Teresy jej przedwczesną nieobecność dotkliwie odczuwają różne środowiska, a szczególnie społeczność Szkoły Podstawowej nr 1 w Mogilnie, z którą związała największą część swojego życia zawodowego.

                Pani Teresa Kujawa rozpoczęła pracę w naszej szkole we wrześniu 1972r. jako nauczycielka języka polskiego z trzyletnim doświadczeniem zdobytym w szkołach w Bronisławiu i Twierdziniu. Wzorowo wywiązywała się z obowiązków, ale jej działalność nigdy się do nich nie ograniczała. Poza codzienną pracą wychowawczą i dbałością o krzewienie szacunku dla ojczystego słowa oraz rozbudzaniem zamiłowania do literatury podejmowała się niezliczonych dodatkowych zadań. Przygotowywała i organizowała uroczystości szkolne o wysokich walorach ideowo-wychowawczych, była opiekunem samorządu uczniowskiego, angażowała się w działalność harcerską i zuchową, przyczyniała się do znaczących sukcesów edukacyjnych swoich uczniów, stale podnosiła i poszerzała kwalifikacje zawodowe. Od 1991r. do przejścia na emeryturę w 2003r.  pełniła funkcję wicedyrektora Szkoły Podstawowej nr 1 i Gimnazjum w Mogilnie. Jej praca była doceniana wieloma nagrodami, odznaczeniami i wyróżnieniami, m.in. nagrodą „Godło Państwa” Ministra Oświaty i Wychowania, Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Kuratora Oświaty i Wychowania,  Krzyżem za Zasługi dla ZHP, gratulacjami Kuratorium Oświaty i Wojewódzkiego Ośrodka Metodycznego w Bydgoszczy, wieloma nagrodami Burmistrza Mogilna i dyrektorów szkoły. Po przejściu na emeryturę nigdy nie zerwała więzi ze swoją ukochaną „Jedynką”. Jako przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie uczestniczyła w uroczystościach szkolnych, identyfikowała się z problemami, z którymi mierzyła się nasza placówka. Jako emerytowany pracownik chętnie przychodziła do szkoły, by się z nami spotkać, nawet jeśli te spotkania musiała pogodzić z kolejną rolą w swoim życiu –rolą babci.

                I przede wszystkim taką Panią Teresę znamy i zapamiętamy – świetną nauczycielkę, która potrafiła znaleźć kontakt z każdym, nawet najtrudniejszym, uczniem, ale też starszą koleżankę, od której wiele mogli się nauczyć inni nauczyciele. Zapamiętamy osobę z pasją, wulkan energii, uśmiechniętego i życzliwego człowieka, który nie zapomina o przyjaciołach.  Wspierającą przełożoną, która zawsze wiedziała, jak pomóc w trudnych sytuacjach. Człowieka, który był dumny ze swojej szkoły i potrafił na co dzień pokazać, ze przynależność do społeczności „Jedynki” to wielki zaszczyt. Nie zapomnimy, bo każdy, kto zetknął się w naszej szkole z Panią Teresą Kujawą, wiele jej zawdzięcza.